Belangrijke gedachtes:

​

Hoofd & Hart

Dogma’s, combineren met kunstopdracht. (Doel: uit het hoofd, naar het hart)

In het huidige onderwijs wordt er veel van de leerlingen verwacht vooral op gebied van hoof maar niet op gebied van “Hart”. Leerlingen maken veel gebruik van hun hoofd en te weinig in het hart. Leerlingen kiezen er vaak voor dingen toe doen waar ze goed in zijn. Ze vinden het moeilijk om zonder het “hoofd” te werken. Kiezen vinden leerlingen vaak sowieso moeilijk. Daarom: “de Dogma’s” die je aan je aan je kunstles kan toevoegen om leerlingen te helpen van het hoofd naar het hart te gaan. Het zorgt ervoor dat leerlingen de kans krijgen om anders naar de les te kunnen kijken. Bijvoorbeeld: Dogma: Je wordt een team met degen naast je. Jullie mogen elkaar deze les geen enkele keer loslaten. (Hierdoor ontstaan voor de duo’s nieuwe manieren van werken en hoeven ze niet meer hard na te denken over wat ze doen maar eerder hoe ze het samen gaan doen.) Door op een verassende manier een kunstopdracht te moeten maken, leerlingen meer in contact brengen met hun gevoel. Deze dogma’s worden aangeleverd, als onderdeel van de kaartenbak. Voorbeelden: tijdens deze opdracht mag je niet in de schaduw zitten. Je mag bij deze opdracht alleen je linkerhand gebruiken (of andersom). Samenwerken maar niet praten, alleen uitbeelden. Je zit tijdens deze opdracht aan elkaar vastgebonden. Deze opdracht mag je alleen doen terwijl je op de grond zit. 

Tijd en ruimte creëren. (Doel: Ruimte om te vervelen en rust om met aandacht te werken. Tijd creëren om ook fouten te kunnen maken.)

Om een goede kunst les te kunnen geven moet er tijd zijn om van je hoofd naar het hard te gaan. Er moet tijd zijn om fouten te kunnen maken en om dingen die je hebt ontdekt/waar je je in interesseert te kunnen uitdiepen/uitbreiden/verbeteren/optimaliseren. Daarom is het van belang dat er niet ‘even’ kunst wordt gegeven. (Zoals bij het voorbeeld van de boekenlegger) Daarom adviseren ik om meer tijd en ruimte te creëren voor de kunstles.

Relatie leerlingen-docenten 

Het is van belang dat in deze ruimte de docent meegroeit met de leerlingen en zal gedurende de gehele schoolcarrière van het kind de begeleider van deze “methode tijdens de les” zijn. Docenten geven geen cijfers, maar een beschrijvende feedback. Voor deze “methode tijdens de les” is het niet reëel om alle leerlingen op dezelfde manier te testen omdat zij allemaal verschillende kwaliteiten hebben en onderwerpen onderzoeken. Docenten beperken het lesgeven in deze ruimte. Iedere les wordt gestart met een presentatie van de docent, een genodigde of een leerling van 10 minuten over steeds een nieuw onderwerp waarin deze persoon verteld over zijn (kunst)werk/passie/intrinsieke motivatie. Na deze presentatie gaan de leerlingen aan de slag met hun eigen onderwerp maar kunnen er ook voor kiezen om in gesprek te gaan met degene die zojuist gepresenteerd heeft. Het idee achter deze presentaties is dat je als leerling iedere les kan worden geïnspireerd en ook meteen vragen kan stellen aan de “vakman” (degene die presenteert is aanwezig en deelt dezelfde interesse). Het is aan de docent van deze ruimte om steeds weer inspirerende vertellers uitnodigen daarbij rekening houdend waar de leerlingen in zijn of haar klas zich mee bezig houden. Dit is geheel aan de autonomie van docenten. De docenten voor deze ruimte zijn allemaal speciaal opgeleid voor deze specifieke ruimte en krijgen een grote vrijheid om hun onderwijs zelf vorm te geven. Hierdoor hoop ik dat de docenten gelukkig en enthousiast zullen zijn. Dit komt dat ten goede aan de leerprestaties van de leerlingen. Docenten voor deze ruimte worden op de scholen goed begeleid en er zijn vele mogelijkheden om zich via na- en bijscholingscursussen verder te ontwikkelen. Wanneer een leerling nog niet weet wat hij of zij leuk vindt om te doen is het de taak van de docent om de leerling te bevragen en samen op zoek te gaan naar een mogelijke interesse. Docenten bedenken zelf kunst gerelateerde opdrachten voor de leerlingen (mits de leerling nog niet zelf een opdracht bedacht heeft). Je kan hierbij denken aan het optimaliseren van game-controller of het schrijven van een nieuw nummer. Er wordt door de docent gebruik gemaakt van de Flowtheorie.

Constructivisme past bij mijn visie 

Lerende construeren actief hun eigen kennis. Nieuwe informatie wordt door de lerende gekoppeld aan bestaande voorkennis. Deze voorkennis is voor iedereen verschillend doordat deze in andere contexten is opgedaan. Niet alleen kennis speelt een rol, maar ook de ervaring. In deze theorie gaat het niet om het opdoen van kennis, maar om deze te begrijpen en toe te kunnen passen in verschillende situaties (generaliseren). Het constructivisme gaat uit van de intrinsieke motivatie van de lerende om op zoek te gaan naar nieuwe informatie. Vergelijk het leerlinggericht onderwijs. Als docent sta je naast de zijlijn om het proces te monitoren en feedback te geven. De lerende reflecteert op zijn leerproces en verbetert deze. 

Vormingsvisie past bij mijn visie 

Bij vorming gaat het handelen vooraf aan kennis. Deelnemen aan de cultuur (cognitief, emotioneel, sociaal, moreel etc.) is de handeling. Kennis doe je op door vervolgens te reflecteren op je ervaringen. Het doel is de ontwikkeling van je persoon(lijkheid). Vorming past meer bij mijn visie. De leerlinggerichte en de maatschappijkritische visie sluiten aan op de vormingstraditie. Bij de leerlinggerichte visie staat handelen voorop: leren door te doen. Door reflectie achteraf bouw je kennis op. De maatschappij staat centraal in de maatschappijkritische visie. Het gaat om het ontwikkelen van een rechtvaardige samenleving. Die ontwikkel je door lerende te laten nadenken over actuele culturele problemen. Kennis is voor mij een middel en geen doel. Kennis moet niet het denken vastleggen, maar als middel om mee te denken de vrijheid en creativiteit van het denken vergroten. Dit past bij de vormingsvisie. Het is uiteindelijk de bedoeling dat je als volwassene deelneemt aan de maatschappij. Opvoeding en onderwijs moeten in het teken hiervan staan. Niet alleen je hoofd, maar je hele lijf staat midden in het leven. Laten we jongeren dan ook begeleiden in alle aspecten en hen helpen bij het vormen tot een persoonlijkheid en niet alleen scholen.